Sed potestne rerum maior esse dissensio?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Sed quae tandem ista ratio est? Duo Reges: constructio interrete. Non est igitur voluptas bonum. Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;

Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Restinguet citius, si ardentem acceperit. Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?

  1. Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur.
  2. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio.
  3. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt.
Idemne, quod iucunde?
Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem,
Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio.

Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.
Bork
Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit?
Sedulo, inquam, faciam.
Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur.

Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur. Ratio quidem vestra sic cogit. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Itaque [redacted] in primis ingenuus et gravis, dignus illa familiaritate Scipionis et Laelii, Panaetius, cum ad Q. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Hunc vos beatum; Eaedem res maneant alio modo. Sed residamus, inquit, si placet. Non potes, nisi retexueris illa.